Wine Glossary

ამ ქვეყნის საუკეთესო წითელი ღვინოები მალბეკის ჯიშის ყურძნისაგან მიიღება, ფართოდ გამოიყენება აგრეთვე კაბერნე სოვინიონი, მერლო და შავი პინო. თეთრი ღვინოებისთვის გამოიყენება შარდონე, შენინ ბლანი და სემილიონი.

ვაზის ძველი ჯიში ვალედან, რომელიც გვიანი მომწიფების შედეგად საუკეთესო ნაყოფს იძლევა. მისგან დამზადებული ღვინო ძალიან სასიამოვნო დასალევია, გამოირჩევა გრეიპფრუტისა და ლიმნის არომატით. არვინისაგან მიღებული თეთრი ღვინოები ხანგრძლივი დაძველების შედეგად საუკეთესოდაა მიჩნეული.

ახალი ღვინის სუნი, რომელიც მოგვიანებით შეიძლება დახვეწილ ბუკეტად გადაიქცეს. ღვინოში შეიძლება შეგვხვდეს ხილის, ბოსტნეულის, ცხოველური ზეთების და სხვა არომატები, რომელთა ნაერთიც ღვინის ბუკეტს ქმნის. ერთმანეთისგან ანსხვავებენ პირველად არომატს, რომელსაც ყურძნის კანი განაპირობებს, და მეორადს, შეძენილს დუღულის შედეგად, რომელიც ხშირად პირველადს არბილებს. ვაზის ზოგიერთი ჯიში (მაგალითად, მუსკატი) განსაკუთრებული არომატის ღვინოს იძლევა. 

როგორც წესი, ესაა შემაგრებული ღვინო, რომელშიც შეიძლება დამატებული იყოს 50-მდე არომატული ნივთიერება. მიღებული გემო მომწარო-მოკტბოა. არომატიზირებისთვის გამოიყენება სხვადასხვა ბალახი, ხილი, ყვავილი, მარწყვი, ქინინი, ფორთოხალი, და სხვა.

ღვინის მომწიფების პერიოდი, რომელიც საჭიროა რაც შეიძლება უკეთესი გემოსა და არომატის მისაღწევად. ღვინოები სხვადასხვა გზით ძველდება, როგორც მუხის ან უჟანგავი ფოლადის დიდ კასრებში, ასევე ბოთლებში. რთული ღვინოების ხარისხი დაძველების შედეგად უმჯობესდება, მაშინ როდესაც მარტივი ღვინოების დაძველება მიზანშეწონილი არ არის.

ცქრიალა ღვინის წარმოების ერთ-ერთი მეთოდი, რომლის დროსაც ერთი და იმავე ჯიშის, მოსავლის და ზონის ყურძენი ერთმანეთში ირევა და ერთად იწურება.

შესანიშნავი შუშხუნა ღვინო პიემონტიდან (იტალია), რომელიც მუსკატის ჯიშის ყურძნისაგან მზადდება. ქაფის მიღება ხდება პირველი დუღილისას დახურულ ავზში, რის შედეგადაც მუსკატი თავის გემოს და დამახასიათებელ არომატს ინარჩუნებს.

ძირითადი ალდეჰიდი, რომელიც ყველა ღვინოში გვხვდება, თუმცა განსაკუთრებით დიდი რაოდენობით შერის ტიპის ღვინოებშია. მსუბუქ თეთრ ღვინოებში აცეტალდეჰიდის მცირე რაოდენობა აძლიერებს ღვინის ბუკეტს, მაგრამ მისი გადაჭარბებული შემცველობა არასასურველია, რადგან ის ღვინოს არასტაბილურს ხდის, მისი დაჟანგვის რისკს აძლიერებს და შერის მსგავს სუნს აძლევს.

ტერმინი გამოიყენება დეგუსტაციისას იმ ღვინოების არსანიშნავად, რომელშიც ჯერ კიდევ არ დამჯდარა საფუარი და შენარევები კასრის ძირში.