Marani Logo

ხშირი კითხვები

როგონ დავაგემოვნოთ ღვინო?

ღვინს დაგემოვნება გულისხმობს ღვინის შესახებ ინფორმაციის მიღებას ადამიანის გრძნობათა ორგანოების საშუალებით: მხედველობით, ყნოსვით და გემოთი.
ვერცერთი ქიმიური ანალიზი ვერ მოგვაწვდით საკმარის ინფორმაციას ღვინის ხარისხის განსასჯელად. ორი, ქიმიური შემადგენლობით აბსოლუტურად იდენტური ღვინო შეიძლება სრულიად სხვადასხვა გემური თვისებების მატარებელი იყოს და ბოლოს, ადამიანი დაგემოვნებით აფასებს/აღიკვამს ღვინის ხარისხს.
იმის მიუხედავად, ღვინოს სიამოვნებისთვის მიირთმევთ მეგობრების წრეში, თუ პროფესიულ „ბრმა“ დეგუსტაციას ესწრებით, არსებობს რამდენიმე მხედველობაში მისაღები გარემოება:
ღვინის ტემპერატურა
თუ ღვინით გამასპინძლებისას არ დავიცავთ ტემპერატურულ ბალანსს, ეს უარყოფითად იმოქმედებს ღვინის გემოსა და სურნელზე. საზოგადოდ ცნობილია, რომ თეთრი ღვინისთვის ხელსაყრელია უფრო დაბალი ტემპერატურა და წითელისთვის უფრო მაღალი. ზოგადად, უმჯობესია, ღვინო შედარებით გრილად მივიტნოთ სუფრასთან, რადგან ჭიქაში ის თავად (შე)თბება.
 

ღვინის ტემპერატურის ცხრილი დაგემოვნებისას

 

  ღვინის ტიპი ოპტიმალური ტემპერატურა

გაციების ოპტიმალური

დრო ღვინის მოხმარებამდე

თეთრი ღვინო ახალგაზრდა, ახალი 10-12°C — 50-54°F 1,5 საათი
ნახევრად ტკბილი 8-10°C — 45-50°F 2 საათი
სრულსხეულიანი ტკბილი 6-8°C — 43-46°F 2,5 საათი
სრულსხეულიანი, მშრალი, დაძველებით 12-16°C — 54-61°F 1 საათი
როზე მშრალი ან ნახევრად ტკბილი 10-12°C — 50-54°F 1,5 საათი
წითელი ღვინო ახალგაზრდა ხილის არომატებით და მშრალი 12-16°C — 54-61°F 1 საათი
ნახევრად ტკბილი, ხილის არომატებით 10-14°C — 50-57°F 1,5 საათი
არასრულსხეულიანი მშრალი 14-17°C — 50-54°F
სრულსხეულიანი მშრალი 17-19°C — 63-67°F

ღვინის ჭიქა
მას უნდა ჰქონდეს მაღალი ფეხი და ტიტის ფორმის მუცელი. 
რადგანაც წითელ ღვინოს მეტი ფართი სჭირდება ჰაერთან რეაქციისთვისა და ბუკეტის ჩამოყალიბებისთვის, მისთვის უფრო დიდ მუცლიანი ბოკალი გამოიყენება. 
თეთრი ღვინო მიაქვთ ცივად და ბოკალსაც მომცრო მუცელი აქვს, რათა სიგრილე დიდხანს გაჰყვეს სასმელს. 
 

ღვინის დასხმა/ჩამოსხმა
ბოკალი დამრეცად უნდა გვეკავოს ბოთლთან მიმართებაში, რათა დავრწმუნდეთ, რომ ღვინო ჯამში კედლებზე უშუალო შეხებით ხვდება. ღვინით ივსება ბოკალის მოცულობის მესამედი. 


ვიზუალური შეფასება
ღვინის ფერის შესაფასებლად იდეალურია ბუნებრივი სინათლე. ღვინის ჭიქას ხრიან თეთრი ზედაპირის ფონზე. ბოკალი უკავიათ ფეხის ძირით. ამგვარად, შესაძლებელია პირველი შთაბეჭდილება შევიქმნათ ღვინის გამჭვირვალობაზე, რომელიც აბსოლუტურად უხარვეზო უნდა იყოს. წითელი ღვინის ფერი მერყეობს ვარდისფრიდან მუქ წითლამდე, რომელსაც ზოგჯერ შავის ელფერი დაჰკრავს. თეთრი ღვინოების ფერი კი წყლისფერიდან მუქ-ყვითელ ტონებამდე ცვალებადობს. ფერის სიღრმის განსასჯელად საჭიროა ბოკალში ღვინოს ზევიდან ჩავხედოთ. წითელი ღვინოები დაძველებისას ხუნდება აგურისფერ ტონებამდე, ხოლო თეთრი ღვინო იძენს უფრო მუქ, ოქროსფერ ყვითელ ტონალობებს. 


ყნოსვითი აღქმა
ღვინის სურნელს შეუძლია მოგვაწოდოს ღირებული ინფორმაცია ყურძნის ჯიშის, ღვინის წლოვანების, მისი სტილის და თვით წარმოშობის რეგიონის შესახებაც კი. ღვინის ყნოსვითი აღქმა ძალიან ადვილია. ბოკალს ოდნავ შეანჯღრევთ, მიიტანთ ცვირთან და ჩაისუნთქავთ. არომატის სიძლიერე თქვენს მიერ მიღებული შთაბეჭდილების პირდაპირპროპორციულია. ღვინოში უამრავი სურნელის შეცნობაა შესაძლებელი ტროპიკული ხილიდან დაწყებული ტყავითა და სიგარით დამთავრებული. ზოგისთვის უფრო ადვილია სურნელის აღქმა, თუმცა ხშირი პრაქტიკა დახვეწს ყნოსვითი აღქმის უნარს. 


დაგემოვნება
ღვინის დაგემოვნებისთვის საჭიროა პირში ღვინის დაყოვნებულ ერთ ყლუპს ჰაერიც მიაყოლოთ. ამ გზით ღვინის არომატაული კომპონენტები ჰაერის ნაკადით წარიტაცება და მათი შეგრძნებაც მძაფრდება. ადამიანს შეუძლია  4 სხვადასვა გემოს აღქმა: მჟავიანობის - ენის გვერდითა კიდეებზე, სიტკბოს - ენის წვერზე, მარილიანობის - ენის გვერდებსა და ენის წინა ნაწილში, და სიმწარის ენის უკანა ნაწილში. რაც შეეხება ზედმეტ ალკოჰოლს და სხვა აქროლად კომპონენტებს, მათი შეგრძნება მძაფრია ყელის უკანა ნაწილში. პროფესიონალური დეგუსტაციის დროს,  მას შემდეგ, რაც შესვამთ ან გადმოღვრით ღვინოს, შესაძლებელია იმის განსჯა, თუ რამდენად არის დაბალანსირებული ზემოთ აღნიშნული კომპონენტები ერთმანეთთან. ხარისხიანი ღვინოში მისი ყველა საგემოვნო და სურნელოვანი მახასათებლები ერთმანეთთან ჰარმონიულადაა შერწყმული.  რაც უფრო ხანგრძლივად გრჩებათ ღვინის ამგვარი გემო, მით უკეთესი ხარისხისაა იგი. ყველა ჩამოთვლილი ეტაპების გავლის შემდეგ უკვე შესაძლებელია ვიმსჯელოთ და საბოლოო დასკვნა გამოვიტანოთ ღვინის ხარისხის შესახებ. 

 

რა ითვლება ღვინის შენახვისთვის ოპტიმალურ გარემოდ?

ღვინის შენახვისთვის იდეალურად ითვლება ღვინის თარო მიწისქვეშ, კარგად ვენტილირებულ სარდაფში, სადაც მუდმივი ტემპერატურა მერყეობს 12-160 ც წლის განმავლობაში. ბოთლები უნდა დალაგდეს თავდაყირა ან ჰორიზონტალურად ისე, რომ შენახვის პერიოდში საცობი მუდმივად ნესტიანი იყოს. ბოთლის ვერტიკალურად შენახვისას შესაძლებელია გამოშრეს საცობი და ბოთლში შევიდეს ჟანგბადი, გამოიწვიოს ღვინის ოქსიდაცია და უარყოფითად იმოქმედოს ღვინის ხარისხზე.  


მეორე ვარიანტია, ე.წ. ღვინის საცავის შეძენა. თანამედროვე ღვინის საცავი საშუალებას იძლევა აამოქმედოს და შეინარჩუნოს სხვადასხვა ღვინისთვის განსხვავებული ტემპერატურის რეჟიმი. თუ შესყიდვიდან მალევეა განზრახული ღვინის მოხმარება, მაშინ სახლში ნებისმიერი გარემოა ხელსაყრელი, სადაც მეტნაკლებად თანაბარი ტემპერატურაა შენარჩუნებული.


შენიშვნა: ღვინის ხარისხისთვის უფრო მნიშვნელოვანია შესანახი ტემპერატურის მუდმივობა, თუნდაც ის რეკომენდირებულზე მაღალი იყოს, ვიდრე ამ ტემპერატურის ხშირი მერყეობა.

 

რამდენი ხნით შეიძლება წითელი ღვინის დაძველება?

წითელი ღვინის დაძველება შესაძლებელია ათეული წლობით. ეს მეტწილად დამოკიდებულია ისეთ ფაქტორებზე, როგორიცაა ყურძნის ჯიში, მისი ხარისხი მოცემულ წელს, ღვინის დამზადების პროცესი და ტექნოლოგია და ღვინის ის ძირეული მახასიათებლები, როგორიცაა მჟავიანობის დონე, ტანინების კომპოზიცია და სხვ. ზოგადად, ეს მაინც გემოვნების საკითხია. თუ უპირატესობას ანიჭებთ ახალგაზრდა წითელ ღვინოს შავი ხილის არომატებით და ცოტა უხეში ტანინებით ბოლოში, მაშინ საუკეთესო არჩევანი იქნება მარანის საფერავი მოსავლის წლიდან 3 წლის დაძველებით. თუ მოგწონთ უფრო სრულსხეულიანი ღვინოები შავი ხილის ტონებით, კასრში დაძველებისას შეძენილი ვანილის შტრიხებით, თქვენთვის მისაღები იქნება მარანი ნაფარეული ან მუკუზანი მოსავლის წლიდან 3-5 წლის დაძველებით. თუ თქვენს გემოვნებას(ში) (ჯდება) ალუბლის და ქლიავის ჩირის მწიფე არომატები ან სიგარის ხავერდოვანი და რბილი გემო შეესაბამება, მაშინ არჩევანი შეაჩერეთ სატრაპეზო-საფერავზე ან კონდოლის ვენახების საფერავზე, რომლებშიც ყველა ეს კომპონენტი ერთ მთლიანობადაა დაბალანსირებული.  

რამდენი ხნით შეიძლება თეთრი ღვინის დაძველება?

ჩვეულებრივ თეთრი ღვინოები არ ექვემდებარება დაძველებას, ამიტომ მათ მოიხმარენ მოსავლის წლიდან 1-3 წლის განმავლობაში. ამ შემთხვევაშიც, ეს მეტწილად დამოკიდებულია ისეთ ფაქტორებზე, როგორიცაა ყურძნის ჯიში, მისი ხარისხი მოცემულ წელს, ღვინის დამზადების პროცესი და ტექნოლოგია და ღვინის ის ძირეული მახასიათებლები, როგორიცაა მჟავიანობის დონე, ტანინების კომპოზიცია და სხვ. თუ თქვენი არჩევანი ეკუთვნის ახალგაზრდა ღვინოს ყვავილისა და ხილის არომატითა და ხალას, ცქრიალა და მადისაღმძვრელი გემოს, მაშინ მარანი მწვანე, რქაწითელი-შარდონე ან წინანდალი ისაა, რაზეც თქვენი არჩევანი შეჩერდება. ეს საუკეთესო ახალგაზრდა ღვინოებია, რომლებიც იდეალურად ეხამება ბოსტნეულის სალათებს, თევზისა და ფრინველის ხორცის კერძებს. იმ შემთხვევაში, თუ ეძებთ უფრო მსუყე, მძიმე ღვინოს ჩირის ან ცხრატყავას ტონებით, მუხაში დაძველებული ღვინისთვის დამახასიათებელი მძიმე არომატით, მაშინ საუკეთესოდ ჩათვლით სატრაპეზო 10 ქვევრისას და კონდოლის ვენახების რქაწითელს. ამ ღვინოებს 5-10 წლის დაძველება კარგად წაადგება და შესანიშნავად შეეფერება ღორის და ხბოს ხორცის კერძებს.  

საიდან წარმოიშვა ტრადიციული ქართული ღვინოების დასახელებები?

საქართველოში მოქმედი ვაზისა და ღვინის შესახებ კანონის თანახმად, საქართველოშ 18 სპეციფიკური მევენახეობის ზონა ანუ ადგილწარმოშობის რაიონია. ამათგან კახეთშია წინანდალი, ვაზისუბანი, მუკუზანი, ახაშენი, ნაფარეული, ქინძმარაული, ყვარელი, გურჯაანი, კოტეხი, კარდენახი და მანავი. რაჭაშია ტვიშის და ხვანჭკარას მიკროზონები, ხოლო იმერეთშია– ატენი და სვირი. უმეტეს/ი ადგილწარმოშობის ღვინოებისთვის დამახასიათებელია ის სახელწოდება, რომელიც ახლომდებარე სოფლებს ჰქვია, მაგალითად მუკუზანი, წინანდალი ან ნაფარეული. ზოგი მიკროზონისთვის დამახასიათებელია ისტორიული სახელწოდება, მაგ: ქინძმარაული და კოტეხი.

 

ყურძნის რომელი სახეობისგან მზადდება ღვინო ქინძმარაული?

ქინძმარაული არის ნახევრად ტკბილი წითელი ღვინო, რომელიც მზადდება ალაზნის მარცხენა ნაპირზე, ქ. ყვარლის მახლობლად, გაშენებულ ქინძლარაულის მიკროზონაში მოწეული საფერავის ჯიშის ყურძნისაგან. აქ არის ალუვიური ნიადაგი, კარგი დრენირებით. ვენახები გაშენებულია პირით სამხრეთისკენ, რაც საუკეთესოა იდეალური სიმწიფის პირობების უზრუნველსაყოფად.

 

კონდოლი ადგილწარმოშობის დასახელებაა?

კონდოლის ვენახები მდებარეობს წინანდლის მიკროზონაში. კონდოლის ვენახები, როგორც კეთილშობილი ღვინის მომცემი, პირველად მოხსენიებულია 1742 წელს ვახუშტი ბატონიშვილის მიერ წიგნში „ქართლის ცხოვრება“. მას შემდეგ თითქმის სამი საუკუნეა აქ მოწეული ღვინო ხარისხის მეტრია თვით კახეთის რეგიონშიც. დღესდღეობით ჩვენი ყველაზე მოთხოვნადი ღვინოები კონდოლის ვენახებიდანაა. უფრო მეტს კონდოლის ვენახებზე და იქ მოწეულ ღვინოზე შეიტყობთ კონდოლის ვენახები www.marani.co

 

სთავაზობთ მომხმარებელს ღვინის ტურს?

ჩვენ ვიღებთ სტუმრებს ყოველ დღე, ორშაბათიდან პარასკევის ჩათვლით, 10:00-16:00-მდე და ვისვენებთ სახალხო დღესასწაულებზე. ღვინის ტურების დაგეგმვა შესაძლებელია სხვადასხვა დროს, სასურველია წინასწარი დაჯავშნა.

 

დასაჯავშნად უნდა დაგვიკავშირდეთ „თელავის მარანში“

ტელეფონზე: +995 350 36111 ან გამოგზავნოთ ელ. ფოსტა მისამართზე: marani@marani.co

 

ბოთლის გახსნიდან რა პერიოდი ინარჩუნებს ღვინო თავის ხარისხს?

ბოთლი გახსნისთანავე შეხებაშია ჰაერთან და შესაბამისად იწყება ოქსიდაციის პროცესი. ზოგიერთი ღვინისთვის მომგებიანია ჰაერთან შეხება (სუნთქვა), თუმცა ხანგრძლივი ოქსიდაცია უარყოფითად მოქმედებს ღვინის ხარისხზე. იდეალურ შემთხვევაში, ღვინო ბოთლის გახსნიდან 2 საათში უნდა დაილიოს. ნარჩენი ღვინის მომცრო ჭურჭელში გადატანით და მის მაცივარში შენახვით შესაძლებელია მან რამდენიმე დღეც გაძლოს. 

 

რას ნიშნავს ღვინის დეკანტაცია?

ღვინის დეკანტაცია არის ღვინის გადატანა ბოთლიდან მინის ჭურჭელში,რომელსაც ვიწრო კისერი და განიერი სხეული აქვს (დეკანტერი). ჩვეულებრივ დეკანტერი ბოთლის მოცულობაზე სულ ცოტა ორჯერ დიდია. ღვინის დეკანტაციის დროს ღვინისგან ილექება მისი დაძველებისას გაჩენილი სხვადასხვა ლექი და ხდება ღვინის ჰაერაცია. სრულსხეულიან წითელ ღვინოებზე ჩვეულებრივ დეკანტაცია დადებითად მოქმედებს. ძველ ღვინოებს შედარებით ნაკლები დეკანტაციის დრო სჭირდებათ, ვიდრე ახალგაზრდა და ძლიერ ღვინოებს (დაახლოებით 1 საათი).